Claraboya

Juanca en ik zijn weer een weekend in Riudecols geweest. En niet voor niks, want er zit nu een dak op het semi-onderlandhuis. Die tegels op het dak zijn bedoeld om het dak daar te houden waar het hoort te zijn totdat de isolatie en de grond als ballast/groen wordt aangebracht.
We hadden ons nauwelijks omgedraaid of er barstte een storm los over Catalonië die oa in de provincie Girona tot ontwortelde bomen heeft geleid. En zelfs een door een omgewaaide boom gedoodde voorbijganger.
We hadden ons nauwelijks, maar dus wel omgedraaid. Of mijn betontegels het natuurgeweld hebben doorstaan ga ik één dezer dagen beschouwen. Het blijft lastig, bouwen met afstandsbediening.

Het nieuwe dak nog zonder groenlaag

Achteraan zie je wat extra zwart kunststof. Dat is de claraboya. Claraboya betekent gewoon lichtkoepel, maar ik vind het woord te mooi om het niet in de oorspronkelijke taal op te schrijven. 

De claraboya

Van binnenuit geeft dat licht, zoals op onderstaande foto te zien is. Licht straks in badkamer, slaapkamer en woonkamer/keuken.

Overbelichting door de lichtkoepel

Dus nu zit ik hevig in dubio: Ga ik eerst de binnenkant afmaken, eventueel met hulp van mijn Roemeense vriend Adrian die tegelzetter is en goed kan stucen, of probeer ik in februari/maart eerst een paar Holandesi te motiveren om het dak van een laag aarde te voorzien en die grijzen betonnen muren te bekleden met aldaar aanwezige natuursteen, een pared seca te bouwen? Dat ziet er dan ongeveer zo uit:

Beginnetje pared seca 

Of zal ik het één doen en het ander ook?